Bory
Bory
Rys historyczny:
Bory - nazwa dzielnicy pochodzi od rosnących tu przed laty i obecnie lasów borowych głównie typu mieszanego. Na starych mapach zaznaczono, że były tu bory bukowe i brzozowe.Obecnie rośnie tu zarówno sosna, świerk, dąb, buk jak i brzoza.
Niektórzy uważają lasy w Borach za raj dla grzybiarzy, aczkolwiek duży negatywny wpływ na środowisko, zwłaszcza glebę, miała tu działalność w czasach PRL - później także - pobliskiej "Azotki", o czym warto pamiętać zbierając owe grzyby.
Bory Pastwiska - nazwa pochodzi od szybu "Pastwiska", do transportu piasku i drewna. Szyb znajdował się mniej więcej za obecnym stadionem "Victoria".
Bory Sobieski - nazwa pochodzi od powstałej tu nowej kopalni otej samej nazwie - obok starej założonej przez Roberta Domsa.Doms był wiedeńskim bankierem i w 1828 r. wykupił pola i lasy i postawił tu własną kopalnię. Jego kopalnia istniała do 1910 r. Jak twierdzą znawcy występował tu dobrej jakości węgiel, stąd zapobiegliwy pan Doms prawie cały urobek wywoził do Austrii.
W 1990 r. były tu liczne żródełka i rozlewiska siarczano-borowinowe.Spod Grodziska wypływały liczne ruczaje, które dały początek strumieniowi Wąwolnica.
W niedalekiej przeszłości Bory były samodzielną miejscowością, jej granice jak i większości dzielnic miasta są i były zawsze umowne.
Pomysł powołania placówki duszpasterskiej na Borach sięga lat 50. Wówczas myślano już o wybudowaniu tutaj kościoła lub kaplicy. W roku 1955 mieszkańcy Borów zakupili obraz Pana Jezusa Miłosiernego i umieścili go w kaplicy Krzyża św. w jaworznickiej kolegiacie oddając już wtedy Bory pod opiekę Miłosierdzia Bożego.
Od 1977 r., istniał tu tylko punkt duszpastersko-katechetyczny. Od początku tworzeniem wspólnoty zajmuje się ks. Stanisław Janicki. "Pamiętam, że pracę duszpasterską rozpoczynałem w salce katechetycznej przygotowanej w prywatnym domu państwa Kuglerów. Najpierw uczyłem katechezy. Z czasem starsze mieszkanki dzielnicy zwróciły się do mnie z pytaniem, czy nie mógłbym celebrować niedzielnej Mszy św. dla chorych. Zgodziłem się bez wahania" - wspomina ks. Janicki. I tak powoli dojrzewała myśl o powstaniu nowej parafii.
W drugiej połowie lat 80. kard. Franciszek Macharski ustanawia na Borach ośrodek duszpasterski. Z inicjatywy dziekana, ks. Juliana Bajera rodzi się myśl wybudowania kościoła lub kaplicy.
Pierwsza Eucharystia na Borach odprawiona zostaje w Pasterkę 1987 r. Odtąd rozpoczyna się już prawdziwe duszpasterstwo w jaworznickiej dzielnicy - Bory. Obraz Jezusa Miłosiernego zostaje przeniesiony do nowo wybudowanej kaplicy przy ul. Niemcewicza.
W roku 1993 parafianie decyzja o budowie nowej świątyni. W 1994 ordynariusz sosnowiecki, bp Adam Śmigielski ustanawia na Borach parafię pw. Miłosierdzia Bożego. W jej skład wchodzą Bory, tzw. Fińskie Domki oraz Osiedle "Pod Skałką". Od tej chwili pierwszy proboszcz, ks. Stanisław Janicki rozpoczyna integrację wspólnoty oraz dzieło wznoszenia domu Bożego. Rosną mury świątyni. Nieśmiało mówi się, aby pierwszą Pasterkę odprawić w murach nowego kościoła w Świętym Roku Jubileuszowym. Dzisiaj wiemy, że pragnienia te zostały zrealizowane.
Św. Katarzyna", "Jezu, ufam Tobie" i "św. Stanisław BM" to imiona nowych dzwonów, które poświęcił 6 kwietnia 2003 r. biskup sosnowiecki Adam Śmigielski SDB w parafii Miłosierdzia Bożego w Jaworznie Borach. Dzwony zostały wykonane w ludwisarni Felczyńskich w Gliwicach. Największy z nich - "św. Katarzyna" waży 350 kg i został ufundowany przez nieżyjącą już Katarzynę Biśtę z rodziną.
Charakterystyczne obiekty i miejsca:
► Kościół parafialny pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego;
► Szkoła Podstawowa nr 14 im. mjr H. Sucharskiego, ul. Niemcewicza 7;
► Filia Biblioteki Miejskiej przy ul. Niemcewicza 7a;
► Brykoland - centrum zabaw dla milusińskich, ul. Tetmajera 37;
► Góra Grodzisko (346 m n.p.m.). Jedno z najwyższych wzniesień na terenie Jaworzna, położone w obrębie Garbu Jaworznickiego. Wzniesienie wyróżnia się w krajobrazie. Jego partie szczytowe są zalesione, zbocza zajmują pola uprawne i nieużytki. Obszar posiada walory krajobrazowe i historyczne. Na górze, w pobliżu średniowiecznego zamku, zachowane są ślady obwałowań w postaci okrągłych wałów wysokich do l m. Badania powierzchniowe nie wykryły osadnictwa wczesnośredniowiecznego. Zdaniem G. Leńczyka mogą to być również szańce szwedzkie, kształtem podobne do okopów z Czatkowic. Nazwa Grodzisko pojawia się już w aktach Jaworzna w XVIII w.;
► Glinna Góra (311 m n.p.m.). Murawy kserotermiczne. Fauna jest charakterystyczna dla ciepłych, nasłonecznionych biotopów; obfituje w owady, ptaki i drobne gryzonie;
► Wzgórze Bielan (305,2 m n.p.m.);
► ZGE "Sobieski Jaworzno III" sp. z.o.o.;
► Okręgowa Stacja Ratownictwa Górniczego, ul. Krakowska 95;
bibliografia
Rys historyczny:
Bory - nazwa dzielnicy pochodzi od rosnących tu przed laty i obecnie lasów borowych głównie typu mieszanego. Na starych mapach zaznaczono, że były tu bory bukowe i brzozowe.Obecnie rośnie tu zarówno sosna, świerk, dąb, buk jak i brzoza.
Niektórzy uważają lasy w Borach za raj dla grzybiarzy, aczkolwiek duży negatywny wpływ na środowisko, zwłaszcza glebę, miała tu działalność w czasach PRL - później także - pobliskiej "Azotki", o czym warto pamiętać zbierając owe grzyby.
Bory Pastwiska - nazwa pochodzi od szybu "Pastwiska", do transportu piasku i drewna. Szyb znajdował się mniej więcej za obecnym stadionem "Victoria".
Bory Sobieski - nazwa pochodzi od powstałej tu nowej kopalni otej samej nazwie - obok starej założonej przez Roberta Domsa.Doms był wiedeńskim bankierem i w 1828 r. wykupił pola i lasy i postawił tu własną kopalnię. Jego kopalnia istniała do 1910 r. Jak twierdzą znawcy występował tu dobrej jakości węgiel, stąd zapobiegliwy pan Doms prawie cały urobek wywoził do Austrii.
W 1990 r. były tu liczne żródełka i rozlewiska siarczano-borowinowe.Spod Grodziska wypływały liczne ruczaje, które dały początek strumieniowi Wąwolnica.
W niedalekiej przeszłości Bory były samodzielną miejscowością, jej granice jak i większości dzielnic miasta są i były zawsze umowne.
Pomysł powołania placówki duszpasterskiej na Borach sięga lat 50. Wówczas myślano już o wybudowaniu tutaj kościoła lub kaplicy. W roku 1955 mieszkańcy Borów zakupili obraz Pana Jezusa Miłosiernego i umieścili go w kaplicy Krzyża św. w jaworznickiej kolegiacie oddając już wtedy Bory pod opiekę Miłosierdzia Bożego.
Od 1977 r., istniał tu tylko punkt duszpastersko-katechetyczny. Od początku tworzeniem wspólnoty zajmuje się ks. Stanisław Janicki. "Pamiętam, że pracę duszpasterską rozpoczynałem w salce katechetycznej przygotowanej w prywatnym domu państwa Kuglerów. Najpierw uczyłem katechezy. Z czasem starsze mieszkanki dzielnicy zwróciły się do mnie z pytaniem, czy nie mógłbym celebrować niedzielnej Mszy św. dla chorych. Zgodziłem się bez wahania" - wspomina ks. Janicki. I tak powoli dojrzewała myśl o powstaniu nowej parafii.
W drugiej połowie lat 80. kard. Franciszek Macharski ustanawia na Borach ośrodek duszpasterski. Z inicjatywy dziekana, ks. Juliana Bajera rodzi się myśl wybudowania kościoła lub kaplicy.
Pierwsza Eucharystia na Borach odprawiona zostaje w Pasterkę 1987 r. Odtąd rozpoczyna się już prawdziwe duszpasterstwo w jaworznickiej dzielnicy - Bory. Obraz Jezusa Miłosiernego zostaje przeniesiony do nowo wybudowanej kaplicy przy ul. Niemcewicza.
W roku 1993 parafianie decyzja o budowie nowej świątyni. W 1994 ordynariusz sosnowiecki, bp Adam Śmigielski ustanawia na Borach parafię pw. Miłosierdzia Bożego. W jej skład wchodzą Bory, tzw. Fińskie Domki oraz Osiedle "Pod Skałką". Od tej chwili pierwszy proboszcz, ks. Stanisław Janicki rozpoczyna integrację wspólnoty oraz dzieło wznoszenia domu Bożego. Rosną mury świątyni. Nieśmiało mówi się, aby pierwszą Pasterkę odprawić w murach nowego kościoła w Świętym Roku Jubileuszowym. Dzisiaj wiemy, że pragnienia te zostały zrealizowane.
Św. Katarzyna", "Jezu, ufam Tobie" i "św. Stanisław BM" to imiona nowych dzwonów, które poświęcił 6 kwietnia 2003 r. biskup sosnowiecki Adam Śmigielski SDB w parafii Miłosierdzia Bożego w Jaworznie Borach. Dzwony zostały wykonane w ludwisarni Felczyńskich w Gliwicach. Największy z nich - "św. Katarzyna" waży 350 kg i został ufundowany przez nieżyjącą już Katarzynę Biśtę z rodziną.
Charakterystyczne obiekty i miejsca:
► Kościół parafialny pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego;
► Szkoła Podstawowa nr 14 im. mjr H. Sucharskiego, ul. Niemcewicza 7;
► Filia Biblioteki Miejskiej przy ul. Niemcewicza 7a;
► Brykoland - centrum zabaw dla milusińskich, ul. Tetmajera 37;
► Góra Grodzisko (346 m n.p.m.). Jedno z najwyższych wzniesień na terenie Jaworzna, położone w obrębie Garbu Jaworznickiego. Wzniesienie wyróżnia się w krajobrazie. Jego partie szczytowe są zalesione, zbocza zajmują pola uprawne i nieużytki. Obszar posiada walory krajobrazowe i historyczne. Na górze, w pobliżu średniowiecznego zamku, zachowane są ślady obwałowań w postaci okrągłych wałów wysokich do l m. Badania powierzchniowe nie wykryły osadnictwa wczesnośredniowiecznego. Zdaniem G. Leńczyka mogą to być również szańce szwedzkie, kształtem podobne do okopów z Czatkowic. Nazwa Grodzisko pojawia się już w aktach Jaworzna w XVIII w.;
► Glinna Góra (311 m n.p.m.). Murawy kserotermiczne. Fauna jest charakterystyczna dla ciepłych, nasłonecznionych biotopów; obfituje w owady, ptaki i drobne gryzonie;
► Wzgórze Bielan (305,2 m n.p.m.);
► ZGE "Sobieski Jaworzno III" sp. z.o.o.;
► Okręgowa Stacja Ratownictwa Górniczego, ul. Krakowska 95;
bibliografia
-
⇘ HISTORIA
-
⇘ MIASTO
-
⇘ DZIELNICE, OSIEDLA
Ostatnia aktualizacja : 31.12.2010